Roerige tijden
De aanval door Hamas op Israël en de reacties van Israël die daarop volgden, en de reacties dáár weer op door Hezbollah en Hamas…De onrust en chaos is compleet. Scherpe en verhitte discussies of de (welke??) vlag wel of juist niet gehesen moet worden. Het lijkt erop dat je een mening moet hebben in deze kwestie. De inwoners van Israël, Gaza, de westelijke Jordaanoever en Libanon schieten weinig op met al die meningen. Wat een slachtoffers! Wat een verdriet!
Tegelijkertijd laait de strijd in en om Oekraïne ook verder op. We ervaren onrust en oorlog zo dichtbij.
In ons land is er gelukkig geen oorlog. En onrust en spanningen in de mate die we in het Midden-Oosten en nabij de Krim zien, kennen we hier gelukkig ook niet. Maar om nu te zeggen dat het rustig is….. Er zijn zorgen om de vluchtelingenstromen, we zien grote uitdagingen om bouwplannen te verwezenlijken, klimaatuitdagingen en het vraagstuk hoe het verder moet als het elektriciteitsnet vastloopt.
Bestaanszekerheid is een term die veel politieke aandacht krijgt. Met die term wordt bedoeld dat mensen een minimaal inkomen moeten kunnen vergaren om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Voor onze regio zou ik het graag iets breder willen trekken: we hebben nog geen duidelijkheid voor onze zogenaamde piekbelasters, weten nog steeds niet waar onze PAS-melders aan toe zijn. Ook daar gaat het om bestaanszekerheid wat mij betreft. Deze ingewikkelde zaken vragen om (ge)leiding.
Op 22 november zijn er verkiezingen voor de Tweede Kamer. Iedereen mag zich uitspreken en een stem uitbrengen op degene die geacht wordt het beste antwoord te bieden op deze vraagstukken. In campagnetijd worden kwesties besproken en beloftes gedaan. Ik denk dat het goed is dat er verkiezingen zijn in deze onrustige tijd. Zo kan elke stem gehoord worden. Dát is democratie. De verwachtingen zijn hoog. In de formatie na de verkiezingen zal blijken wat van de gedane beloftes gerealiseerd kan worden en welke partijen met elkaar een meerderheid hebben en de verantwoordelijkheid nemen om ons land te besturen.
De meerderheid bestuurt, rekening houdend met de inbreng van de minderheid. Ook dat is belangrijk in een goed functionerende democratie.
Besturen vraagt een rechte rug en lef. Zeker in deze tijd waarin ontevredenheid omgeslagen lijkt te zijn in onredelijkheid en een goed gesprek niet altijd meer mogelijk is. Recht hebben op een mening is echt iets anders dan een ander jouw mening opleggen. Gun elkaar de ruimte. Heb respect voor de mening van een ander. Ook als het niet de jouwe is.
Petra Doornenbal, burgemeester